خازن ها ، بسیار مهم در طراحی مدار ، گاهی اوقات در معرض خرابی هایی مانند مدارهای کوتاه و نشت قرار می گیرند و نیاز به شیرجه عمیق در عملکرد و ساختار اساسی آنها دارند.در هسته خود ، یک خازن شامل دو صفحه رسانا است که توسط یک دی الکتریک عایق جدا شده است.در صورت انرژی ، این صفحات شارژ می کنند و اختلاف بالقوه ای ایجاد می کنند ، اما لایه عایق از هدایت الکتریکی جلوگیری می کند ، به شرط آنکه ولتاژ بحرانی خازن پیشی بگیرد.عبور از این آستانه منجر به پدیده ای می شود که به عنوان خرابی خازن شناخته می شود و عایق را به یک هادی تبدیل می کند.
در قلمرو خازن های تراشه ، تجزیه و نشت حالت های اولیه شکست است.پس از شکستن ، یک خازن یک بار کاربردی به یک مدار باز در مدار DC تبدیل می شود و منجر به ناهنجاری های عملیاتی می شود.تشخیص چنین گسلهایی شامل اندازه گیری ولتاژ DC در نقاط مدار استراتژیک است.از طرف دیگر نشت ، به تدریج شدت می یابد و به شکست دائمی می رسد.به عنوان مثال ، یک مدار کوتاه در یک مدار اتصال ممکن است جریان جریان غیر طبیعی را به مراحل بعدی القا کند و در نتیجه نویز ایجاد شود.به طور مشابه ، خرابی خازن فیلتر می تواند باعث انفجار فیوز شود.
ظرفیت شارژ شارژ خازن یا خازن ، به عواملی مانند اندازه ، شکل و مواد هادی ها ، فاصله بین صفحات و نوع دی الکتریک وابسته است.بار ذخیره شده متناسب با پتانسیل آن (Q = CV) است ، جایی که C نشان دهنده خازن ، متریک ذخیره بار است.
با این حال ، خازن اولیه غالباً کوچک است ، تحت الشعاع خازن های انگل بزرگتر قرار می گیرد - خازن سرب اتصال سنسور و مدار ، خازن مدار ولگرد و خازن صفحه داخلی.این عناصر نه تنها حساسیت خازن را کاهش می دهند بلکه ناپایداری و اندازه گیری نادرست را نیز معرفی می کنند.
بنابراین ، هنگام استفاده از خازن ها ، معیارهای دقیق حاکم بر انتخاب کابل ، نصب و روش های اتصال است.چنین توجه دقیق از دقت و ثبات اندازه گیری بالا ، در رقص ظریف عملکرد خازن در مدارهای الکترونیکی حیاتی است.